piątek, 22 października 2010

`bicia gitarowe


Bardzo częstym pytaniem i problemem, z jakim spotykają się początkujący gitarzyści jest dobranie odpowiedniego bicia do danej piosenki.
W szczególności, aby poprawnie zagrać akompaniament do utworu trzeba wiedzieć:
  • jaki chwyt złapać
  • w którym momencie chwyt zmienić
  • w jakim tempie i ile razy uderzyć w struny
  • kiedy uderzyć w struny od góry, a kiedy od dołu
Pamiętam, że ja też miałem kiedyś z tym olbrzymi problem. Kiedy patrzyłem na czyjąś grę to było to dla mnie tylko jedno równe machanie ręką z góry na dół i z powrotem, nie dało się w żaden sposób z tego wywnioskować bicia.
Ponadto, każdy bardziej doświadczony gitarzysta mówił mi, żebym biciem się nie przejmował, tylko bił tak jak chcę, a będzie dobrze. Oczywiście nie było (znasz to skądś?). Rozpaczliwie poszukiwałem piosenek z dokładnie rozpisanymi uderzeniami chwytów, jak również tekstów z zaznaczonymi nad tekstem momentami ich zmiany.
Na domiar złego w całym tym znoju w samouczkach gitarowych na temat bicia były tylko przeróżne sposoby bicia, różne rytmy, walczyki, beguiny i inne takie, które wcale mi nie pomagały i w życiu mi się do niczego nie przydały, nie będę więc tutaj takiej listy podawał.
Jeżeli Ty również zmagasz się z biciem to wiedz, że jest to całkowicie normalne na początku.
Przyswój sobie na początek parę faktów na temat bicia:
  • do każdej piosenki bicie może być różne, każdy gitarzysta może ją zagrać trochę inaczej, dodając coś od siebie,
  • bardziej istotne od dokładnego odwzorowania bicia jest zmienianie chwytów w odpowiednich momentach,
  • nie ma jednego uniwersalnego bicia, które możesz wykorzystać najczęściej i będzie pasowało do większości utworów.
Moim zdaniem (i wiele osób z pewnością to potwierdzi) jedynym sposobem na opanowanie bić gitarowych do Twoich ulubionych piosenek jest opanowanie ich ze słuchu.
Aby to zrobić musisz wyłapać w których momentach zmieniają się chwyty gitarowe, określić jaki jest rytm piosenki, określić uderzenia, oraz rozróżnić, czy dane uderzenie nastąpiło w górę (od struny najcieńszej do najgrubszej - ▲) czy w dół (od struny najgrubszej do najcieńszej - ▼).
Wiem, że to dużo i na początku będzie trudno, dlatego aby Ci pomóc proponuję na początek zacząć od piosenek z prostym biciem i łatwymi zmianami chwytów, aby coś Ci już zaczęło wychodzić i później było już tylko łatwiej.
Najlepiej więc wybrać na początek takie piosenki, w których bicie dla każdego chwytu jest całkowicie identyczne, natomiast chwyty są w miarę proste i każdy gra się tyle samo czasu.

`pierwsze ćwiczenia c.d


Do pełnego wykorzystania możliwości Twojej gitary konieczne jest wyćwiczenie palców lewej ręki.
Zanim przejdziemy do ćwiczeń, przyglądnij się dobrze poniższemu rysunkowi, na którym poszczególne palce lewej ręki oznaczone są numerkami. Jeżeli te numerki pojawią się nad tabulaturą będziesz dokładnie wiedzieć jak należy grać. Numerek powie Ci, którym palcem lewej ręki docisnąć strunę grając dany dźwięk.
A teraz spójrz na swoją lewą rękę i wyobraź sobie na niej te numerki. Literka T pochodzi od angielskiego określenia kciuka (thumb).
Jako pierwsze ćwiczenie zagraj wstęp do piosenki Son of the blue sky. Nad tabulaturą masz oznaczone, który palec przyciska strunę. Możesz to grać zarówno palcami jak i piórkiem, jak wolisz.
    1              1              1              2  1
e|--------------|--------------|--------------|--------------|
H|--------0-----|--------0-----|--------0-----|--------------|
G|-----0-----0--|-----0-----0--|-----0-----0--|--------0-----|
D|--5-----------|--4-----------|--2-----------|-----2-----2--|

A|--------------|--------------|--------------|--3-----------|
E|--------------|--------------|--------------|--------------
Wypróbuj też drugi wariant ułożenia palców lewej ręki:
    2              2              2              3  2
e|--------------|--------------|--------------|--------------|
H|--------0-----|--------0-----|--------0-----|--------------|
G|-----0-----0--|-----0-----0--|-----0-----0--|--------0-----|
D|--5-----------|--4-----------|--2-----------|-----2-----2--|
A|--------------|--------------|--------------|--3-----------|
E|--------------|--------------|--------------|--------------|
Jeżeli grasz palcami to w tym ćwiczeniu wypróbuj dwa warianty gry dla prawej ręki:
  • pierwszy dźwięk taktu grasz kciukiem a kolejne palcami: wskazującym i środkowym
  • kciuk opierasz na najgrubszej strunie, a wszystkie dźwięki wydobywasz palcami: wskazującym, środkowym i serdecznym
Jeżeli powyższe ćwiczenia poszły Ci dobrze to możesz radośnie krzyknąć: Mamo! Potrafię grać na gitarze!

`pierwsze ćwiczenia


Zaczniemy najpierw od czegoś, co nie wymaga użycia lewej ręki. Pamiętam ze swoich początków, że zagranie nawet fragmentu jakiejś piosenki sprawiało mi ogromną radość. Zagraj więc pierwsze takty utworu Nothing else matters, który z pewnością jest Ci dobrze znany. Grasz to w całości na pustych strunach.
e |-----------0--------|-----------0--------|-----------0--------|
H |--------0-----0-----|--------0-----0-----|--------0-----0-----|
G |-----0-----------0--|-----0-----------0--|-----0-----------0--|
D |--------------------|--------------------|--------------------|
A |--------------------|--------------------|--------------------|
E |--0-----------------|--0-----------------|--0-----------------|
Gra palcami
Jeżeli grasz palcami to zasada, o której warto pamiętać jest taka, że kciuk prawej ręki służy do wydobywania dźwięków z trzech najgrubszych strun (basowych), pozostałe trzy palce (bez małego) obsługują trzy cieńsze (wiolinowe).
e |--------------------| « serdeczny
H |--------------------| « środkowy
G |--------------------| « wskazujący
D |--------------------| « kciuk
A |--------------------| « kciuk
E |--------------------| « kciuk
Oczywiście nie zawsze da się tej reguły trzymać, szczególnie jeśli masz do zagrania kolejno kilka dźwięków na stre |-----------0--------| « serdeczny
H |--------0-----0-----| « środkowy
G |-----0-----------0--| « wskazujący
D |--------------------|
A |--------------------|
E |--0-----------------| « kciuk
unach basowych. W tym przypadku akurat się da.
Aby sobie to utrwalić, wykonaj poniższe ćwiczenia, pamiętając o tym, który palec jest od czego. Postaw sobie wyzwanie i sprawdź jak szybko uda Ci się to zagrać:
e |-----------------0--------|-----------------0--------|
H |-----------0-----------0--|-----------0-----------0--|
G |-----0--------------------|-----0--------------------|
D |--------------------------|--------------------------|
A |--------------------------|--------------------------|
E |--0-----0-----0-----0-----|--0-----0-----0-----0-----|


e |-----------------0--------|-----------------0--------|
H |-----------0-----------0--|-----------0-----------0--|
G |-----0--------------------|-----0--------------------|
D |--------------0-----------|--------------0-----------|
A |--------0-----------0-----|--------0-----------0-----|
E |--0-----------------------|--0-----------------------|

Gra piórkiem
Jeżeli natomiast grasz piórkiem to możesz każdą strunę uderzyć na dwa sposoby:
  • od dołu, czyli do siebie
  • od góry, czyli od siebie
Nie ma ścisłej reguły mówiącej kiedy powinno się stosować który sposób, graj po prostu jak Ci wygodnie. Granie naprzemienne (góra-dół-góra-dół) jest zdecydowanie najszybsze, ale niektórzy twierdzą, że lepiej brzmi jak się niektóre fragmenty gra tylko od jednej strony.
Jeżeli pierwszy sposób oznaczymy na tabulaturze znaczkiem a drugi , to będzie ona wyglądała na przykład tak: (przećwicz to oraz sprawdź inne warianty)
e |-----------0--------|-----------0--------|-----------0--------|
H |--------0-----0-----|--------0-----0-----|--------0-----0-----|
G |-----0-----------0--|-----0-----------0--|-----0-----------0--|
D |--------------------|--------------------|--------------------|
A |--------------------|--------------------|--------------------|
E |--0-----------------|--0-----------------|--0-----------------|
                                             
Z pewnością zauważasz, że gra przy pomocy piórka jest głośniejsza i daje ostrzejsze brzmienie niż palce.
Jak widzisz, przy pomocy samej prawej ręki można już trochę zagrać i fajnie sobie ćwiczyć.
Teraz pora na zaprzęgnięcie do pracy ręki lewej.

` tabulara gitary


Gitara różni się w jednym istotnym względzie od innych instrumentów, na przykład klawiszowych typu pianino lub fortepian. Podczas gdy na klawiaturze fortepianu każdy klawisz odpowiada innemu dźwiękowi i jest niepowtarzalny, na gitarze jeden i ten sam dźwięk możemy wydobyć w kilku różnych miejscach (na przykład trzech).
Z tego powodu nauka gry na gitarze z nut może być dla początkującego trochę trudna.
Oprócz tego gitara jako zdecydowanie najbardziej popularny instrument ma wielu pasjonatów nie znających zapisu nutowego i takim właśnie osobom przychodzi z pomocą zapis utworów w postaci tabulatury.
Tabulatura to proste, graficzne przedstawienie gryfu gitary z oznaczeniem tego, na którym progu należy nacisnąć strunę. Czyli zamiast pięciolinii mamy sześciolinię, której każda linia odpowiada jednej strunie, a zamiast nut mamy cyferki, które oznaczają konkretne progi na gryfie.
Na przykład:
|---------1----------|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|
Taki zapis oznacza, że masz nacisnąć pierwszą od dołu (najcieńszą) strunę na pierwszym progu, a dokładnie jak najbliżej pierwszego progu, tak aby struna była dobrze dociśnięta i nie brzęczała.
Dlaczego pierwszą od dołu skoro struna jest narysowana jako pierwsza od góry?
Wielu początkujących to dziwi, ale tylko raz, ponieważ mieli jak dotąd do czynienia z widokiem gitary w cudzych rękach, więc patrząc od przodu faktycznie najgrubsza struna jest u góry.
Ale kiedy weźmiesz gitarę w swoje ręce przekonasz się, że najgrubsza struna jest najbliżej Ciebie, a każda kolejna coraz dalej. Dlatego taki właśnie zapis jest najbardziej naturalny, a oprócz tego jest zgodny z kierunkiem zmian wysokości dźwięków (struny, które rysowane są na tabulaturze wyżej, mają również wyższe dźwięki).
Teraz tylko wystarczy czytać tabulaturę od lewej do prawej i kolejno wydobywać dźwięki.
Na przykład:
|---1---2---3---4----|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|
|--------------------|

Taki zapis mówi Ci, że masz wydobywać po kolei dźwięki na pierwszym, drugim, trzecim i czwartym progu najcieńszej struny. Wydobywając te dźwięki możesz przyciskać strunę tylko jednym palcem i przesuwać go w górę gryfu na kolejne progi, lub też dokładać kolejne palce.
I tu znowu może pojawić się pytanie: jak to w górę gryfu, skoro jak trzymasz gitarę to pierwszy próg masz najczęściej najwyżej? (chyba, że akurat machasz gitarą - wówczas różnie bywa). Znowu chodzi o to, że na kolejnych progach gitara ma wyższe dźwięki, więc powinno się uznać, że właśnie ten kierunek nazywamy "w górę".
Jeżeli na tabulaturze pojawi się cyfra 0, to po prostu oznacza, że trącasz strunę pustą, nigdzie jej nie przyciskasz.
A jeżeli cyfry będą znajdować się jedna nad drugą to znaczy, że te dwie struny należy trącić jednocześnie, na przykład:
|---0----------------|
|--------------------|
|--------0-----------|
|--------0-----------|
|--------------------|
|---0----------------|
Grając powyższą tabulaturę najpierw trącasz jednocześnie dwie skrajne struny, a potem jednocześnie dwie środkowe (nie przyciskając żadnej z nich do żadnego progu).
Prawda, że proste?
Skoro już to wiesz, to czas najwyższy nastroić porządnie gitarę i w końcu coś zagrać!